Samenwerken loont?
In de wereld van publiek-publiek en publiek-private arbeidsbemiddeling staat samenwerken hoog in het vaandel. Vele uren van overleg gaan over het onderwerp hoe je gezamenlijk meer kunt bereiken. Vaak moeten er nogal wat noten gekraakt worden voordat er afspraken gemaakt worden. Individuele belangen, strategische agenda’s en interne processen vertroebelen hetgeen iedereen van meet af aan wel onderstreept: samen kom je verder. Maar samenwerken loont?
Vele miljoenen gaan om in pogingen om samen te werken. Er zijn complete processen uitgeschreven hoe dat zou moeten en de opleidingswereld bloeit van de trainingen en opleidingen die mensen kunnen helpen om te komen tot meer samenwerking. Leren hoe jouw gedrag van invloed is op de ander, leren aansluiten bij de belevingswereld van de ander, we zijn er allemaal druk mee.
Vertrekpunt is het bouwen aan de relatie, het vergroten van vertrouwen en het gunnen van successen. Iedereen moet gehoord en gezien worden en iedereen moet het gevoel hebben dat hij belangrijk is. Gezamenlijkheid is dus de optelsom van de zichtbare belangrijkheid van elk individu.
Daar waar het niet lukt om stappen voorwaarts te zetten gaat het nooit om het uiteindelijke resultaat maar om eigen belang, ego en macht.
We ontkennen natuurlijk dat dit voor ons geldt, niemand zegt van zichzelf dat hij uit is op ego-streling of macht. Ook zal niemand ooit zeggen dat hij wil samenwerken omdat hij zichzelf het belangrijkste vindt. Het zijn altijd anderen die de samenwerking verstoren omdat zij toch niet echt willen, het niet begrijpen of verborgen agenda’s hebben.
Iedereen gaat uit van zijn eigen integriteit en goede wil. Hard werken aan gezamenlijke doelen geeft ons het gevoel dat we sociaal zijn en een positieve bijdrage leveren. Maar s ’avonds op de bank zijn we moe, moe omdat we zoveel geïnvesteerd hebben in samenwerking maar wederom heeft het weinig opgeleverd omdat de ander het laat afweten. De vicieuze cirkel is rond.
Er zijn vele goede voorbeelden van samenwerken waarin er meer bereikt is dan elke individuele partij alleen had gekund. We waren nooit op de maan gekomen als niet allerlei individuen hun kennis en vaardigheden hadden gecombineerd om die maanlanding mogelijk te maken. Geloof in een groter geheel helpt daar dus bij.
Ja, ik geloof in samenwerken. Omdat ik daarmee meer resultaat kan bereiken, ik niet alles zelf kan en ik anderen hun baan gun. En daar waar samenwerken zichtbaar leidt tot meer resultaat kunnen we de successen vieren. Elke dag is toch een feestje waard nietwaar, en een feestje waarbij jij de enige feestvierder bent is ook maar saai.
Voor mij loont samenwerken elke dag waarin we zien dat er weer iemand aan het werk is en blijft. De blijheid die ik zie bij mensen die het gelukt is om het doel te bereiken geeft mijn werkdagen glans. En elke bijdrage, van welke partij of persoon dan ook, is in mijn ogen van wezenlijk belang. Ik noem het “Doen wat Kan” ........