ontslagrecht
30 December 2013Minister Asscher wil met het wetsvoorstel Werk en Zekerheid oneigenlijk gebruik van flexibele arbeid aanpakken en ontslagrecht en WW aanpassen aan de eisen van de veranderde arbeidsmarkt. Het wetsvoorstel komt voort uit het sociaal akkoord dat kabinet en sociale partners in april van dit jaar sloten.
De voorstellen op een rij:
Ontslagvergoeding
De ontslagvergoeding wordt waarschijnlijk met ingang van 1 juli 2015 veranderd in een transitievergoeding. Alle werknemers krijgen na een arbeidsovereenkomst van ten minste twee jaar recht op deze vergoeding, die gebruikt moet worden voor scholing en om over te stappen naar een andere baan of een ander beroep.
De transitievergoeding is afhankelijk van de duur van een dienstverband. De regel is: eenderde maandsalaris per dienstjaar en een half maandsalaris per dienstjaar dat een werknemer langer dan tien jaar in dienst is geweest. De vergoeding wordt maximaal 75.000 euro, en maximaal een jaarsalaris voor mensen die meer dan € 75.000 per jaar verdienen.
Als werknemers ouder dan 50 jaar minstens 10 jaar in dienst zijn geweest, kunnen ze tot 2020 een hogere vergoeding meekrijgen dan anderen. Kleinere bedrijven (tot 25 werknemers) hoeven dat hogere bedrag niet te betalen omdat dat hen te veel in financiële problemen zou brengen.
Ontslag
Om rechtsongelijkheid bij ontslag te bestrijden, wil Asscher werkgevers niet meer zelf laten kiezen of ze werknemers via de kantonrechter of via het UWV ontslaan. Nu nog krijgt de ene werknemer, via de kantonrechter, een gouden handdruk, terwijl de andere werknemer, via het UWV, zonder vergoeding op straat komt te staan.
Met de Wet werk en zekerheid komt er per 1 juli 2015 een vast voorgeschreven route: ontslag om bedrijfseconomische reden gaat via het UWV en ontslag om persoonlijke redenen wordt door de kantonrechter beoordeeld. De procedures zullen volgens Asscher sneller verlopen dan met de oude wet.
Het wordt mogelijk het ontslag te laten toetsen door een sectorcommissie. Deze mogelijkheid moet in een collectieve arbeidsovereenkomst (cao) worden vastgelegd.
In alle gevallen krijgt de werknemer recht op een wettelijke transitievergoeding. Door deze verandering dalen de gemiddelde kosten van ontslag voor werkgevers, is de verwachting. De wettelijke bescherming tegen willekeur bij ontslag blijft onverminderd bestaan.
WW
De maximale duur van de publiek betaalde WW wordt van 1 januari 2016 tot 2019 stapje voor stapje teruggebracht van 38 naar 24 maanden. Werkgevers en werknemers kunnen in de cao afspraken maken om de WW-uitkeringen na 24 maanden – tot 38 maanden – uit eigen zak te betalen.
Bescherming flexwerkers
Per 1 juli 2014 worden nieuwe maatregelen ingevoerd die flexwerkers beter moeten beschermen.
Het wordt mogelijk het ontslag te laten toetsen door een sectorcommissie. Deze mogelijkheid moet in een collectieve arbeidsovereenkomst (cao) worden vastgelegd.
In alle gevallen krijgt de werknemer recht op een wettelijke transitievergoeding. Door deze verandering dalen de gemiddelde kosten van ontslag voor werkgevers, is de verwachting. De wettelijke bescherming tegen willekeur bij ontslag blijft onverminderd bestaan.
WW
De maximale duur van de publiek betaalde WW wordt van 1 januari 2016 tot 2019 stapje voor stapje teruggebracht van 38 naar 24 maanden. Werkgevers en werknemers kunnen in de cao afspraken maken om de WW-uitkeringen na 24 maanden – tot 38 maanden – uit eigen zak te betalen.
Bescherming flexwerkers
Per 1 juli 2014 worden nieuwe maatregelen ingevoerd die flexwerkers beter moeten beschermen.
Volgen tijdelijke arbeidscontracten elkaar binnen 6 maanden (nu 3 maanden) op, dan ontstaat na een periode van 2 jaar (nu 3 jaar) of bij een 4e contract een vast dienstverband (de ketenbepaling).
In tijdelijke contracten van maximaal 6 maanden mag geen proeftijd worden opgenomen. Dat geldt ook voor een aansluitend contract. In tijdelijke contracten mag de werkgever alleen bij bijzondere omstandigheden een concurrentiebeding opnemen.
Voor medewerkers die jonger zijn dan 18 jaar en maximaal 12 uur werken gelden de ketenbepaling en de transitievergoeding niet. In de zorg worden nulurencontracten verboden.
Bron: Rijksoverheid