| |
Ontslaan na twee jaar ziekte of juist niet?
Het klinkt raar. Veel werkgevers willen graag van zieke werknemers af, maar als werknemers twee jaar of langer ziek zijn dan willen veel werkgevers de zieke werknemers niet ontslaan.
Transitievergoeding ook voor langdurig zieke werknemers.
Het zal velen bekend zijn dat per 1 juli 2015 de zogeheten ‘transitievergoeding’ is ingevoerd. Kort gezegd komt het er op neer dat vrijwel alle werknemers die langer dan twee jaar in dienst zijn bij ontslag een financiële vergoeding, de transitievergoeding, tegemoet kunnen zien. Dat geldt ook voor werknemers die twee jaar of langer ziek zijn. Tot 1 juli 2015 had deze groep werknemers zelden recht op een ontslagvergoeding.
Twee jaar loon doorbetalen en dan nog geld mee?
Het is begrijpelijk dat veel werkgevers niet bepaald gelukkig zijn met het feit dat langdurig zieke werknemers nu ook recht hebben op een ontslagvergoeding. Immers hebben de werkgevers al twee jaar lang het loon moeten doorbetalen, terwijl daar geen, of nauwelijks, arbeid tegenover stond. Voor een kleine werkgever met een krappe beurs voelt dat als ‘onrecht’.
Ontslaan na twee jaar ziekte, of juist niet?
Zieke werknemers kunnen in de eerste twee jaar van ziek zijn - uitzonderingen daargelaten - niet ontslagen worden. In die periode geldt een opzegverbod. Na twee jaar ziekte kan de werkgever ontslag voor de langdurig zieke werknemer aanvragen bij het UWV. Maar de vraag is doet werkgever daar verstandig aan?
De praktijk sinds 1 juli 2015: het ‘slapende dienstverband’
Sinds de invoering van de transitievergoeding per 1 juli 2015 blijkt dat veel werkgevers in de praktijk langdurig zieke werknemers niet meer ontslaan. Het ontslag zou immers de verplichting tot betaling van een transitievergoeding met zich meebrengen. Vooral als werknemers al lang in dienst zijn en ouder zijn dan 50 jaar kan dat een stevige financiële verplichting zijn.
Door de werknemer niet te ontslaan blijft de arbeidsovereenkomst in stand en wordt de overeenkomst als het ware een ‘lege huls’, want de werknemer kan door zijn ziekte niet meer werken en ontvangt ook geen loon of ziekengeld meer van de werkgever, aangezien na twee jaar de loondoorbetalingsverplichting ( als werkgever voldoende re-integratie inspanningen heeft verricht ) voorbij is.
Risico voor werkgever; kans voor werknemer
Het creëren en in stand houden van een slapend dienstverband heeft niet alleen voordelen voor een werkgever. Sterker: hij neemt een behoorlijk risico. Het slapende dienstverband kan namelijk ook weer ‘wakker’ worden. Dat kan het geval zijn als de werknemer weer herstelt van zijn ziekte. De herstelde werknemer kan zich bij zijn werkgever als hersteld melden en weer aanspraak maken op werk en daarmee loondoorbetaling.
In strijd met fatsoen en Europese regels?
Minister Asscher heeft gezegd dat hij een slapend dienstverband onfatsoenlijk vindt en spoort de werkgevers aan hier geen gebruik van te maken. Volgens Asscher zou het creëren van een slapend dienstverband zelfs in strijd zijn met Europese regelgeving. Of dat zo is zal de toekomst uitwijzen als deze kwestie aan het Europese Hof wordt voorgelegd.
Loondoorbetalingsplicht wordt verkort
Minister Asscher (SZW) heeft aangekondigd dat hij de loondoorbetalingsplicht bij ziekte voor kleine werkgevers ( tien of minder werknemers ) wil verkorten van twee naar een jaar. Het UWV zal dan in het tweede ziektejaar een uitkering verstrekken, mits werkgevers hiervoor een premie hebben afgedragen aan de overheid. Mogelijk dat dat al leidt tot minder slapende arbeidsovereenkomsten.
|
