Ik wens je veel personeel (pes)

11 Februari 2010

Een Joods gezegde is: “Ik wens je veel personeel”. Veel ondernemers met minder dan 20 werknemers gaan bij het aannemen van personeel af op hun buikgevoel. Zo ook de ondernemer die overtuigd was dat hij een goudeerlijke werknemer had aangenomen met een dijk van een CV. Hij had de nieuwe werknemer niet nagetrokken omdat die zo’n vrome indruk maakte. Orthodox Joods, vriendelijk, een keppeltje, een geknipte stoppeltjesbaard en gebedenboeken bij zich.

Aanvankelijk ging het goed
Collega’s reageerden goed op hem. Een vriendelijke beschaafde dertiger die gemakkelijk contact maakte en ondernemend leek. Hij was trots op zijn enorme netwerk en om de haverklap zei hij: “Ik leg dit of dat wel even neer bij iemand uit mijn netwerk”. Een aardige vriendelijke man die het allemaal wel eens zou komen regelen. Nu en dan zonderde hij zich af, trok zijn gebedskleed aan en ging bidden. Iedereen respecteerde dat.

Redder in nood
Op kantoor was intussen een nieuwe secretaresse op dezelfde manier aangenomen. Vriendelijke meid, behulpzaam in alles, goed voor de klanten. Maar volgens hem deed ze te veel zaken niet goed. Zijn advies: “Ze zit nog in haar proeftijd en je kunt er beter mee stoppen”. Ja maar, wie, hoe en wat dan? Zijn voorstel: “Ik kan dat er gemakkelijk bij hebben en doe dat beslist veel beter, bovendien bespaar ik je zo een extra maandsalaris”.

 Puinhoop
Toen begon de ellende pas goed. Hij ging zich overal ongevraagd mee bemoeien. Tekende contracten waar hij geen bevoegdheid voor had. Vroeg bij iedereen offertes aan. Verzocht klanten om hun mail naar zijn persoonlijke mailbox te sturen. Het postzegelverbruik verdubbelde en dat gold ook voor de telefoonrekening. Wat hij te moeilijk vond, en dat was blijkbaar veel, legde hij opzij en vergat het, of deed het niet. Afspraken met klanten werden niet in een agenda gezet. Klanten kregen brieven zonder briefhoofd, facturen zonder bankrekeningnummer, dubbele facturen, dubbele creditnota’s enz. Wat fout kon gaan ging fout.

Karate
Hij deed aan karate, een verdedigingssport. Zodra zijn werkgever een opmerking maakte over zijn disfunctioneren ging hij automatisch in de verdediging. Het lag altijd aan alles maar nooit aan hem. Een collega had waarschijnlijk die fout gemaakt, of hij had slecht geslapen, of zijn vrouw kon haar huishouden niet runnen of er kwam teveel op hem af enz.

De maat was vol
Toen de ondernemer, enigszins wantrouwend, vroeg of een belangrijke offerte was verstuurd bezwoer de vrome man dat die beslist de deur uit was. Het betreffende document was echter niet terug te vinden op de computer. Wat er wel was te vinden waren fotoboeken over zijn trouwen, joodse recepten, persoonlijke brieven, alles over zijn favoriete partij de PVV en bijna complete boekwerken. De betreffende offerte, zo bleek later, was alsnog enkele dagen na de controle verzonden.

Er was een 6 centimeter dikke stapel visitekaartjes van belangrijke klanten verdwenen. Bleek dat hij
die mee naar huis had genomen, makkelijk voor zijn eigen netwerk. Zijn onvermogen, leugens,
ontkenningen en nu ook het stelen van visitekaartjes hadden een grens bereikt.

Barmhartige ondernemer
Een contractverlenging zat er niet meer in. Maar de vrome karateka was zielig, hij had eerder een lening gevraagd en gekregen en wilde niet dat die lening ineens werd ingehouden van zijn laatste loon en vakantiegeld. Hij had schulden, moest aan de bak, overal gaan solliciteren en had dringend een kostuum nodig. Of hij heel erg a.u.b. zijn salaris eerder uitbetaald kon krijgen en de lening later kon aflossen. De barmhartige ondernemer voldeed aan dit verzoek. Het laat zich raden… deze werknemer had zijn salaris en vakantiegeld binnen en meldde zich per omgaande ziek en bleef ziek.

Opgeblazen CV
Toen de ondernemer later nog eens naar zijn CV keek zag hij universiteiten als Erasmus, Amsterdam en Tel Aviv, maar niets over het eindresultaat. Bij zijn vorige werkgevers stond niet één referentie naar een leidinggevende, maar uitsluitend naar ex collega’s. Op zijn computer werden later sollicitatiebrieven gevonden met CV. Het was van de gekke wat hij voor belangrijke werkzaamheden had verzonnen bij deze ondernemer. Als referentie werd een bevriende ex collega opgegeven die intussen ergens anders werkt. Waarschijnlijk dat deze collega ook hem als referentie opgeeft.

Burn-out
De betreffende ondernemer consulteerde mij omdat hij volledig uitgeput was. De teleurstelling, ergernissen en kwaadheid hadden hem burn-out gemaakt. Had nergens nog zin in, een opgeblazen gevoel, door het minste of geringste raakte hij van slag enz.
In zijn mind was een programmafoutje ontstaan. Zijn kwaadheid had ervoor gezorgd dat hij deze werknemer had uitvergroot. Alles op kantoor deed hem denken aan deze visitekaartjesverzamelaar.
Toen hij 10 dagen later voor zijn 2e consult kwam ging het weer bijna top met hem. Op de computer had zijn ex werknemer echter een spoor van sollicitaties achtergelaten en hij dacht er soms aan om deze eventuele nieuwe werkgevers te waarschuwen. Ik heb hem dat ernstig afgeraden. Hij is ondernemer en hoort zich bezig te houden met ondernemen. Dit soort gedachten vreten energie en dat kon ik hem lijfelijk laten voelen.

Met de ondernemer gaat het weer goed. Hij heeft een belangrijke les geleerd en dat is: ‘opvolgen’.

Conclusie
Laat je echter altijd leiden door feiten. Controleren van een CV en opvolgen kan veel leed voorkomen. Eerst de feiten en als het buikgevoel dan ook klopt is het goed. Het voorkomt ergernis en burn-out.

Toch maar Pre Employment Screening inzetten? Wij helpen u graag!

Bron: P. Frijters

« Terug naar het nieuwsoverzicht