Een werknemer hoeft bij het aangaan van een dienstbetrekking niet per definitie te vertellen dat hij gedeeltelijk arbeidsongeschikt is.
Hij moet dit wel doen als hij ziek wordt, zodat zijn werkgever een Ziektewetuitkering kan ontvangen of verrekenen met het loon van de zieke werknemer.
Dit bleek uit een zaak voor Kantonrechtbank Groningen. Hierin had een meubelmaker aan het begin van zijn dienstbetrekking in 2001 verzwegen dat hij gedeeltelijk arbeidsongeschikt was wegens schouder- en nekklachten. Op 18 oktober 2004 werd hij ziek als gevolg van psychische klachten. Op grond van de zogenoemde no-riskpolis had hij toen als gedeeltelijk arbeidsongeschikte werknemer recht op een Ziektewetuitkering. Een dergelijke uitkering wordt normaal aan de werkgever uitbetaald.
Dat gebeurde in deze zaak niet, omdat de werkgever niet wist dat de werknemer arbeidsongeschikt was en dat er dus recht bestond op de no-riskpolis. De werknemer ontving pas vanaf 1 oktober 2006 een Ziektewetuitkering van het UWV. Toen de werkgever er achter kwam dat de werknemer zijn arbeidsongeschiktheid had verzwegen diende hij met succes een bezwaarschrift in bij het UWV om de Ziektewetuitkering eerder te doen ingaan. Bovendien eiste de werkgever van de zieke werknemer teruggaaf van het ten onrechte betaalde loon na 18 oktober 2004 en een vergoeding voor de bezwaarkosten en de re-integratiekosten.
Vergoeding van bezwaarkosten
De kantonrechter verwierp de eis van het terugbetalen van loon. Een werknemer heeft inderdaad geen recht op doorbetaling van loon bij ziekte als deze ziekte het gevolg is van een gebrek waarover hij bij een aanstellingskeuring valse informatie heeft verstrekt. Dit was hier echter niet het geval, omdat de werknemer door psychische klachten ziek was geworden en niet door schouder- of nekklachten. De rechter vond wel dat de werknemer de plicht had in elk geval op het moment van de ziekmelding te vertellen dat hij gedeeltelijk arbeidsongeschikt was. Dit is immers relevant voor de werkgever in verband met de mogelijke aanspraken op ziekengeld. De werknemer was daarom aansprakelijk voor de schade van de werkgever en moest de overigens nader te bepalen kosten van bezwaar en re-integratie vergoeden.
Bron: Salarismail