Angst en liefde zijn polen van hetzelfde, te weten van levensenergie.
We kunnen in de uiterste vorm totaal ‘bezeten’ worden zowel van angst als van liefde. Angst ontstaat als we bang zijn dat we iets kwijt raken of dat we juist te veel van iets zullen krijgen. Er is liefde als we onvoorwaardelijk accepteren wie we zijn, waar we zijn en wie en waar de ander is. Het voorstadium van liefde is aandacht.
Angst deelt zich aan de ander mee, maar liefde ook. Het mooie van liefde is echter dat hoeveel je er ook van uitdeelt, je er net zoveel van overhoudt, net als het vuur van een kaars. Bovendien: er zit een schuif tussen angst en liefde. Hoe meer we liefde kunnen opwekken en toelaten, hoe minder de angst zal worden.